Τα φύλλα Αλεξανδρείας μπορεί να αποκαλούνται φύλλα, αλλά πρόκειται κυρίως για λοβούς ενός φυτού. Για χιλιετίες έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο ως βότανο στη λαϊκή ιατρική. Το καλλιεργούσαν κυρίως στην περιοχή της Νουβίας και στο Σουδάν. Το όνομά του το πήρε από την πόλη Αλεξάνδρεια καθώς το λιμάνι ήταν το κύριο πέρασμα της μεταφοράς του φυτού. Έτσι από την Αλεξάνδρεια έφτανε στην Μεσόγειο και μετά σε Ευρώπη και Ασία. Στις αρχές το χρησιμοποιούσαν μόνο για την καταπολέμηση μολυσματικών ασθενειών, για παθήσεις των ματιών και νοσήματα του γαστρεντερικού συστήματος. Από τον 16ο αιώνα και μετά άρχισαν να το χρησιμοποιούν και στην ιατρική. Το αφέψημα από φύλλα Αλεξανδρείας είναι πολύ δραστικό και πρέπει να χρησιμοποιείτε με σύνεση. Καλό είναι, επίσης να συνδυάζεται με βότανα αντισπασμωδικά όπως το τζίντζερ, ο μάραθος και ο γλυκάνισος.